-Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος με το φίλο και συγχωριανό μου Μήτσο (Ντατσής) ανεβήκαμε στη Βουνάσσα για ναμαζέψουμε τσάι που ομολογουμένως είναι αρίστης ποιότητας .....
αλλά λίγη ποσότητα και να απολαύσουμε τ’ αρώματα και τα χρώματα της Βουνάσσας.
-Εφέτος αλλάξαμε δρομολόγιο και ξεκινήσαμε από το
μοναστήρι της Ευαγγελίστριας, ανεβήκαμε κάθετα και πάνω από τη θέση πλάκα (το δυσκολότερο και επικίνδυνο σημείο) μέχρι τον Αι-Λιά και μέχρι την κορυφή που είναι οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας.
μοναστήρι της Ευαγγελίστριας, ανεβήκαμε κάθετα και πάνω από τη θέση πλάκα (το δυσκολότερο και επικίνδυνο σημείο) μέχρι τον Αι-Λιά και μέχρι την κορυφή που είναι οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας.
-Εδώ πρέπει να πω ότι καλή και χρήσιμη η τεχνολογία, αλλά και το περιβάλλον ακόμη καλύτερο, ιδίως σε χώρους όπως η Βουνάσσα. Άλλο κεφάλαιο αλλά δεν είναι της παρούσης. Βέβαια κοντά στις κεραίες ανεβήκαμε για φωτογραφίες και όχι για τσάι (αποφυγή ραδιενέργειας κλπ).
-Προχωρήσαμε δεξιά και συναντήσαμε και τον Τριαντάφυλλο (Παπαδόπουλος) που ανέβηκε κι αυτός για τσάι και να μας συναντήσει. Κατηφορίζοντας βλέπαμε αριστερά και μπροστά μας τη Δεσκάτη, τα χωριά Μαυρέλι, Δασοχώρι, Γύλοφο, Αγ. Γεώργιο, Σέλισμα και χωριά του νομού Τρικάλων.
-Κατηφορίσαμε προς το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας και το τοπίο αλλάζει, αφού μπροστά μας απλώνεται η νέα λίμνη Ιλαρίωνα και ο κάμπος της Φιλουριάς με τα χωριά Παλιουριά, Δήμητρα, Καρπερό, Άνοιξη, Αγιόφυλλο, Τρικοκκιά, Τρυφύλλι, Κατάκαλη και δεξιότερα τα χωριά των Βεντζίων Παναγιά, Νεοχώρι, Παλαιοχώρι, Σαρακίνα, Ποντινή κλπ.
-Φθάνοντας στο μοναστήρι και στην είσοδό του συναντήσαμε δύο αγνώστους που μόλις είχαν ανέβει και όπως μας είπαν είναι από τη Σκύδρα Εδέσσης. Στη συζήτηση που ακολούθησε προσωπικά με περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Ο ένας εκ των δύο είναι συλλέκτης βοτάνων (είχε κάρτες με διεύθυνση και τηλέφωνα) και σε ερώτηση πως βρέθηκαν στη Βουνάσσα ο δεύτερος μας έδειξε εικόνες από τοπία, (Βουνάσσα, ξηρόλιμνη- λίμνη, Μέγα το πλάι, καταρράκτη, λουλούδια, εικόνες από την περυσινή διαδρομή που είχαμε πάει για τσάι πάλι με το φίλο μου), ακόμη γνώριζαν και για εκδηλώσεις που έγιναν στην Παλιουριά. Σε ερώτηση του Τριαντάφυλλου που βρήκαν τις εικόνες απάντησε "σε μια ιστοσελίδα «opaliouriotis.gr». Ήταν η καλύτερη ανταμοιβή μου για όλη την προσπάθεια στην ανάδειξη του τόπου μας.
-Το μάζεμα του τσαγιού εκτός από την πολύ κούραση έχει μια ξεχωριστή μαγεία γιατί εκεί που λες «ουφ κουράστηκα, δεν υπάρχει τίποτα» ξαφνικά σου έρχεται η μοσχοβολιά του που σου λέει «κάπου εδώ είμαι» !!! ή να βρίσκεται στα πόδια σου και να μην το είδες !!!. Επίσης πρέπει να προσέχουμε όλοι μας να μην ξεριζώνουμε το τσάι αλλά να κόβουμε το κοτσάνι και να μην μαζεύεται άγουρο για να ωριμάσει και να πέσουν οι σπόροι ώστε να γεννηθούν νέα φυτά !!
-Με την επιστροφή στο σπίτι κάνοντας ένα μπάνιο και λίγη ξεκούραση πρέπει να γίνουν ματσάκια και να τοποθετηθούν σε σκιερό και δροσερό μέρος για να κρατήσει το άρωμα και το χρώμα του.
-Οι φωτογραφίες είναι από τη διαδρομή και οι πρώτες μακρινές δεν είναι καθαρές διότι τότε άρχιζε να βγαίνει ο ήλιος στον κάμπο και είχε καταχνιά. Ίσως είναι αρκετές, αλλά κάπως έτσι από την περυσινή διαδρομή είδαν τοπία και λουλούδια οι φίλοι μας από την Σκύδρα !!!
-Να είμαστε καλά και του χρόνου ν’ ανεβούμε στη Βουνάσσα και να την απολαύσουμε.-
-Κάντε κλικ στην πρώτη εικόνα για καλύτερη παρουσίαση !!!
Επιμέλεια: Στέργιος Γ. Παλπάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου