Λέξεις από: Χ. Ψ. Ω.

χα(γ)ιάτ'(ι): Προστώο.

χαλέβου: Θέλω.

χαβάς: αέρας, καλό κλίμα 

χάζι:  ευχαρίστηση, γούστο

χαζουμπιζμπέρου:   χαμένη και άμυαλη

χάιδια:   χάδια

χαϊμαλί: περιδέραιο με φυλαχτά

χαΐρι:  προκοπή

χαϊρλής:  τυχερός 

χαϊρλίτ’κους:   τυχερός

χαλ’κουτόπι:  τόπος με χαλίκια

χαλάου:   σκοτώνω

χαλασιά:  καταστροφή

χαλεύου:  γυρεύω, ζητώ

χαλινό: εξάρτημα για να οδηγείς το άλογο

χαλκιάς:   χαλκοποιοός

χάλκουμα:  χάλκινο μαγειρικό σκεύος 

χαμάρα:  εξάντληση, αδυναμία, αδιαθεσία

χαμπέρι:  είδηση

χαμπλώνου:   χαμηλώνω

χάνουμι:  πεθαίνω

χαρά:  γάμος

χαραή:  χαραυγή 

χαραμάδα:  σχισμή

χαράμι:  άδικα, χωρίς ωφέλεια

χάρβαλου:   κάθε τι διαλυμένο ή ερειπωμένο

χάρισμα:  δώρο

χάση:  περίοδος που μειώνεται το φεγγάρι

χάσκα:  αποκριάτικο παιχνίδι 

χασουμέρια:  χαμένος χρόνος, καθυστέρηση που προκαλεί χάσιμο χρόνου

χαψιά:  μπουκιά

χαυδώνω: Ανοίγω τα πόδια. Χρησιμοποιείται για όποιον κάθεται με ανοιχτά τα πόδια, συνήθως μπροστά στο τζάκι.

χειργιά:  ποσότητα ύλης που μπορούμε να πιάσουμε με το χέρι, μπουκέτο

χειρόβουλου:  ποσότητα από στάχυα όση μπορεί να πιάσει στο χέρι του ο θεριστής

χειρόκλιτσα: κλίτσα για τα παζάρια, για επίσημες εμφανίσεις

χειρόλαμπα:   είδος λάμπας
χειμαδιά:   τόπος που ξεχειμωνιάζουν οι κτηνοτρόφοι με τα κοπάδια τους
χειμουνίσιους:  χειμωνιάτικος
χεινόπουρους:  φθινόπωρο
χεινουπουριάζει:   φθινοπωριάζει
χεινουπώρι:   φθινόπωρο
χλιάρι:  κουτάλι 
χλιαράκι:  μέρος της κοιλιάς που βρίσκεται κάτω από την απόληξη του στέρνου και πάνω από το στομάχι 
χιλιάζουν:  γίνονται χιλιάδες, πληθαίνουν
χλουρό τυρί:  φρέσκο τυρί, τυρί που είναι ακόμα στην τσαντίλα
χνούδαλου:  μικρό παιδί  ή  μικρό ζώο
χόβουλη:   στάχτη που έχει ακόμα κάρβουνα
χουιάζου:  φωνάζω δυνατά 
χουιατά:  δυνατές φωνές 
χουλουιώμι:  στενοχωριέμαι
χουνεύου:  ανέχομαι, συμπαθώ
χούνη:  στενή λαγκάδα 
χουντρουκούδ’να:  μεγάλα σε βάρος κουδούνια 
χουριάτις:  κάτοικοι των χωριών 
χουσμέτι:  μικροδουλειές του σπιτιού
χουσμικιάρ’ς:  υπηρέτης
χουχουλάου:   θερμαίνω κάτι με την εκπνοή του αέρα 
χόχλους:  κοχλασμός, βράσιμο νερού

χοντροφόκαλο: Είδος σκούπας.

χοντρά: Είδος υφάσματος κατασκευασμένου στον αργαλειό.

χουρνώ: Χωρίζω.

χουσμικιάρ(η)ς: Υπάλληλος σε κτηνοτροφικές εργασίες.

χριστόκ’λουρα - χριστόψουμου: κουλούρα που φτιάχνουμε τα Χριστούγεννα και την κεντούμε 

χρουνιάρ’κους:  αυτός που είναι ενός έτους

χρυσόφλουρου: χρυσό φλουρί.
χτε:   εχθές
χτένι:  εξάρτημα του αργαλειού μέσα από το οποίο περνάει το διασίδι
χτινιάδις: Πλανόδιοι που πουλούσαν χτένια του αργαλειού.
χτικιάρ’ς: αυτός που έχει χτικιό, αρρωστιάρης
χτικιό:   φυματίωση
χύνουμι:  ορμάω
χώρα:  πόλη

χωματοσκέπαρο: Σκεπάρνι που το χρησιμοποιούσαν για να βγάζουν χώμα.

χώρ 'σμα: Χώρισμα

ψίνα: Τροφή για το χοίρο. Αποτελείται από χοντροκομμένα πίτουρα και νερό.

ψυχή:   καρδιά

ψαλίδα:   πολύποδο ζώο, σαρανταποδαρούσα

ψαλιδουτό:  είδος από διασίδι

ψαρής:  άλογο με ασπρόμαυρο τρίχωμα

ψαριά:  γίδα που έχει στο τρίχωμά της κοκκινωπές τρίχες ανακατωμένες με άσπρες 

ψαχνουρουτάου: ψάχνω και ρωτάω, ρωτάω με επιμονή

ψένιτι του τυρί:  ωριμάζει 

ψευτουζού:  ζω με στερήσεις

ψευτουζουή:   ζωή με στερήσεις

ψήλουμα:  βουνό

ψιλά τραγούδια: τραγούδια με οξείς ήχους, κυρίως από γυναικείες φωνές

ψιλουκούδουνα: κουδούνια που βγάζουν λεπτό ήχο 

ψιλουτραγουδάου:  σιγοτραγουδώ

ψίχα:  πολύ λίγο

ψουμόλισα: πειναλέος, νηστικός 

ψουμότσιουλου:  τσιόλι με το οποίο σκεπάζουμε το ψωμί

ψουμουκρέβατου:  ράφι για το ψωμί 

ψουμουτρουβάς:  τροβάς για ψωμί

ψουφίμι:  ψόφιο, αδύνατο

ψυχουγιός: πρωτοπαλλήκαρο του καπετάνιου.

ψυχουμαχού:  ξεψυχώ

ώρα:  ρολόι 

ωρέ:  κάλεσμα ανθρώπου

Επιμέλεια: Στέργιος Γ. Παλπάνης